öyle sermestem ki

Daha çocukken Duman hayranı, sonrasında Teoman, lisede de Cem Adrian hayranı olduğumu söyleyebilirim. Tabii şimdi bunların üzerinden çok zaman geçti... Cem Adrian'nın Adrianopolis'inde onun bir zamanlar yaptığı radyo kayıtları yahut o dönemler kaydettiği şarkıları var. Cem Adrian'ı ve daha birçok sanatçıyı uzun yıllardır takip etmediğimden yeni haberim oluyor bu albümden fakat eski bir Cem Adrian hayranı olarak dedim ki "keşke daha önceden, ben lisedeyken olsaydı bu albüm". Ne de olsa tâ 20 yıl önceki kayıtlar... Cem Adrian'ın yeteneğinden şüphe olunmaz herhalde. Çok yetenekli, her şeyden öte bana çokça dokunmuş bir sanatçı. Fakat şöyle geçmişe dönüp bakınca bazen "vay be," diyorum "nasıl dinlemişim ben bu şarkıları." Çünkü çokça depresif, karanlık, kapkaranlık şarkıları var. Öyle hüzünlü ve daha çok da acı... Hatırlıyorum o zamanlar, lisede, en yakın arkadaşıma dinletmeye çalışıyordum da "dinleyemiyorum ben bu a...

Bir gün ben de rüzgara kendini veren bir çiçek gibi, çokları gibi toprağımızda filizlenen, kendimi bırakıp mutantan dünyaya, kof bir hayatı yeğlerim diye düşünüyorum. Zira aykırı biten çiçeğin kaderidir, her rüzgar tokat gibi çarpıyor yaprağıma. Diyorlar ki, yaprağın yarılsa yenisi çıkar, hiç olmadı, sen sökülür gidersin bir başkası gelir bu topraktan, yeniden sökülmek için. Bu toprak o toprak ki, uğruna şiirler de yazılmış savaşlar da. Ne çıkar... meyvesi çürük olduktan, yavrusuna boyun eğdirdikten sonra... 01.34 19.10.2019